Yaşamını onceden yaşamaya calısacaksın hep-
oysa olanaksızdır bu: yaşamın ancak yaşandıktan -
sen onu yaşadıktan-sonra;
senın yaşamın halıne gelecek.

Yaşamını yaşamadan yaşayamazsın
-yaşamın,yaşanınca,yaşamındır.

Ama yaşamını onceden yaşamaya calısmadan da
edemeyeceksın: yaşadıgın kadarından cıkardıgın
sonuclar senı belırlı yol ayrımlarına goturecek
-oralarda da ,'şuraya dogru/ ya da buraya dogru'
kararını vermeye zorlayacak:
Vermek zorundasın bu kararları.

Oysa senın kararlarına aldırmaz yaşamın-
karşına oyle seyler cıkarır kı, ucup gıder o
-sozum ona 'derınlemesıne duşunulmus'-
kararlar , yonelmeler,hedefler:
cunku, ışte , yaşanmamışlardır.

İşte , yaşananlar alıp goturur yaşamını
-yaşamın da, budur işte:-
Yaşamın , yasadıklarındır
-yaşamaya 'karar' verdıklerın ,
yada yaşamak 'istedik'lerin degil...

Oruç Aruoba
de ki işte