8 Şubat 2010 Pazartesi


Sevgili blog

Bugun annem bana dogumgunu hedıyesı mini cooper almıs hıc sevınmedım cunku ben jip istiyodum . Kavga ettım sırf bu yuzden annemle, atladıgım gıbı arabaya uzaklastım evden, 2 saate yakın gezdım çok ağladım, yolda jipleri gordukce daha da arttı aglamamın şiddeti. Çarpmak ıstedım onlara hem benım arabama zara gelsın hemde onlarınkıne dıye. Neden benım de bır jipim olamıyor.

Sonra cok sıkıldım arabayla gezmekten , polisi arayıp calındıgını ıhbar ettım , yarım saat sonra pesıme bı polıs arabası takıldı, durmam ıcın anons yapıyodu ama ben durmadım daha da hızlandım kactım polısten, cok eglencelıydı ama sonradan yıne sıkıldım.

Izmırde hava cok fena babamın teknesıyle acılmak ıstedım kaptan olmaz dedı neden bu kadar sanssızım. Hıcbır ıstedıgım olmuyor.

Ikı kızla aynı anda beraberım, onları aldım bugun, beraber otururken alsancakta baska bı kızla tanısmak ıstedım kız benı tersledı, halbukı yaksıklı oldugumu soylerler ama dedım ya sanssızım sanırım. Beraber oldugum kızlardan bırı Milano'ya gıdıyomus guzel kızdı ajanstan cagırmıslar kaldık tek kıza.

Offff nolucak benım halım bıktım usandım valla yasamaktan.

Butun zeki insanlar mutlu olmak ıster ancak sadece aptallar mutlu olabılır dıye okumustum bı kıtapta, neden bu kadar zekiyim allahım bende mutlu olmak ıstıyorum....

3 yorum:

gulnihal kalfa dedi ki...

:) şimdi ben değild sen ananemin torunu olsan ve bu yazdıklarını ona sözlü dile getirsen sana ne cevap verirdi merak ediyorum. hayır diyecek çok şey var da bu anlamda ananem kadar yaratıcı değilim sanırım :) ama hakikaten içinde bulunduğun ruh halini acaip iyi anlatmışsın :)

meltem dedi ki...

deli:))))))))

meltem dedi ki...

deli:))))))))