Ne kadar yavaş okumaya çalışsak da hayat sayfaları hızla akıp giden bir kitaptan ibaret. Tek derdimiz önümüzdeki sayfalar , bazen bunun için falcılara bile gidiyoruz sabredip görmektense...

Son sayfaya geldiğinde ise düşünüyor insan iyi ve kötü günlerini... Onu üzen günleri tebessümle hatırlıyor , gereksiz yere kendini üzdüğü , düştüğü yerde yatıp kendine acıdığı için , hayatın ne kadar güzel olduğunu göremediğinden dolayı kaybettiği zaman için kendine kızıyor.

Falcılar sözüm size , kitabın arkasını okuyup içerik hakkında yalan yanlış tahminlerde bulunmaktan vazgeçin, bundan sonra kaderimi kendim yazacağım , hemde sizin anlayamayacağınız bil dilde.