4 Mayıs 2009 Pazartesi

Çok kötü bir şey olacak, içimde bir sıkıntı. Sabahtan beri içim küçüüldü küçüldü ufacık kaldı...

Göt kadar evin içinde dört dönüyorum , oturamıyorum yerime , ne kitap okuyabiliyorum ne televizyona odaklanabiliyorum.

Hayat güzel derken geldi beni buldu bütün terslikler, orospu çocukları ve sikikler....

Fidanların cevresine tahtalardan çerçeve yaparlardı desteklemesi için, bende henüz tam büyüyemedim sanırım, devam ediyor büyümem.

Ben fidanlar kadar şanslı değilim, başım dönüp dengemi kaybettiğimde düşmemi engelleyecek bir desteğim yok malesef...

Hissediyorum , yavaş yavaş eğiliyorum , kaldıramıyorum bu kadar ağırlığı tam gelişmemiş gövdemde...

Acilen yardıma ihtiyacım var soluyorum...

Bu sefer şaka yapmıyorum.

Hiç yorum yok: