Birinin peşinden mi, yoksa peşimden birilerini sürükleyerek mi bilmiyorum ama gitmek istiyorum...





Ankara'nın tozu toprağı yerine sahilde deniz kabukları ile oynasaydım henüz hiçbirşeyin farkına varmamışken , engel olmazdı deniz korkum bir tekneye atlayıp hepinizi terketmeme.





Kendime bir de karşıdan baksam, etrafımdaki işe yaramazların arasında kaybolan beni görebilir miyim?





Bu kadar tersliğin art arda gelmesi beni gerçekten çok yordu, herşeye biraz ara vermenin , ruhumu dinlendirmemin zamanı geldi de geçiyor bile...